逆統戰：烽火

واقعیتی که من و شما در آن زندگی می کنیم
سرود حماسی و جنگی است

400 سال پیش، مردی به نام "امپراتور چینگ" در آسمان تاخت و با استفاده از جوایز و چاقوهای قصابی چهار کشور بزرگ قاره شرقی (تارتاریا، ترکستان، تبت بزرگ و چین خاص) را در عرض صد سال فتح کرد، او یک امپراتوری متحد را ایجاد کرد که به ایالت تقسیم شده بود و چهار کشور اصلی را به هم گره زد.

110 سال پیش، امپراتور چینگ در جریان قیام نظامی در سال 1911 از سلطنت کناره‌گیری کرد و چهار کشور بزرگی که ارباب مشترک خود را از دست دادند، راه خود را از هم جدا کردند. پس از 40 سال غوغا، ارتشی به نام "ارتش سرخ"، تحت هدایت "جبهه متحد" (با دشمنان ثانویه متحد شد و به دشمنان اصلی حمله کرد)، تمام چین را فتح کرد و بسیاری از کشورهای وابسته را فتح کرد و مناطقی را که به امپراتور چینگ تسلیم شده بودند، واگذار کرد و "کشور جمهوری جدید" را تأسیس کرد.

ارتش سرخ به عنوان فرمانروای جدید سرزمین اصلی، برخلاف امپراتور چینگ که سران و شاهزادگان را مورد حمله قرار می داد، دیگر به دولت های وابسته اجازه مراقبت از خود را نمی داد. ارتش سرخ به منظور تحقق آرمان های والای خود، حکومت استعماری ظالمانه بی سابقه ای را در ایالت های مختلف انجام داد. بقایای کشورهای مختلف مجبور شدند وطن خود را ترک کنند، از دیوارهای بلند ساخته شده توسط ارتش سرخ بیرون بیایند و به هموطنان خود که در مناطق آزاد بیرون از دیوارها زندگی می کردند پناه ببرند.

بذر نفرت کاشته شد، شعله های Reconquista جوانه زد و "جنگ هفتاد ساله" آغاز شد - یک جنگ ترکیبی طولانی مدت برای حفظ وحدت جمهوری و سرکوب نیروهای Reconquista.

تقریباً 10 سال پیش، حکومت ارتش سرخ به رهبری بی‌کفایت بازگشت، سیاست ملی گسترش حوزه‌های نفوذ، سیاست‌های پاک‌سازی قومی عمدی، و انضباط نظامی فاسد باعث شد که فساد، استثمار، قتل عام، و تجاوز و جنایات به شکوفایی قدرت تبدیل شود. اما بیرون از دیوار هنوز طراح آرام ظاهر نشده است و کمک قدرت های بزرگ مردد است.

آخرین قطعه از سرزمین سابق سلسله چینگ که هنوز تسلیم نشده است: تایوان، از اقیانوس به سرزمین اصلی، مقاومت در برابر ارتش سرخ ورودی. آیا می توانیم بدون تحریک ارتش سرخ یا مداخله در امور قاره شرقی از خود محافظت کنیم؟ یا نباید اشتباهات 30 سال گذشته را تکرار کنیم که اجازه دادیم ارتش سرخ قوی تر شود؟ بحث بر سر سیاست سرزمین اصلی این کشور دریایی حل نشده است، اما جنگ ادامه دارد.


بازی Rebel's sandbox

9 کمپ در بازی (هنگ کنگ، مغولستان، تبت، قزاق ها، اویغورها، منچوری، تایوان، شورشیان چینی یا ارتش سرخ) برای بازی بازیکنان وجود دارد. کمپ های مختلف می توانند مناطق پایه متفاوتی را انتخاب کنند، این بدان معناست که آنها می توانند بر قدرت های مختلف تکیه کنند و بر این اساس استراتژی های بازی متفاوتی توسعه می یابد.

بازیکنان باید یک اردوگاه انقلابی را رهبری کنند، درگیری های داخلی را از بین ببرند، از کشورهای مختلف کمک بگیرند، سازمان های مقاومت را توسعه دهند، از هر دو ابزار مسالمت آمیز و نیرومند برای مصرف انرژی ارتش سرخ استفاده کنند، و رسیدن "سیل بزرگ" را که حاکمیت حزب کمونیست را متزلزل خواهد کرد، تسریع بخشند. تا زمانی که قبل از پایان بازی تعداد کافی سازمان موثر در داخل دیوار وجود داشته باشد، به این معنی است که بازیکن تا حدودی حکومت ارتش سرخ را آزاد کرده است و می تواند اعلام قیام کند و پیروز شود.

یا به عنوان ارتش سرخ مدافع رژیم کمونیستی بازی کنید، همه جدایی طلبان و مرتجعین را با مشت آهنین شکست دهید، از هماهنگی و ثبات اجتماعی، وحدت ملی و وحدت ملی محافظت کنید، تا آخرین دور بازی ادامه داشته باشید و به جوانسازی بزرگ قاره شرقی پی ببرید. شما همچنین می توانید سعی کنید تایوان را متحد کنید و بازی را از قبل برنده شوید.

یا نقش دولت تایوان را ایفا کند، با استفاده از قدرت کشورهای دریایی برای مداخله در اوضاع سرزمین اصلی، ضمن حمله به چهره‌های طرفدار کمونیست داخلی و مماشات، از شبکه‌های اطلاعاتی و عملیات مخفی برای پیروزی در نبرد نهایی استفاده کند.

در این بازی، کشورهای دارای نفوذ و منافع در قاره شرقی بر اساس محافل فرهنگی و روابط سیاسی، به 9 منطقه قدرت های بزرگ تقسیم می شوند.

برخی از شهرهای قدرت های بزرگ که از نقشه اصلی دور هستند در مرز تابلو ظاهر می شوند (مانند استانبول، سنگاپور، سکونتگاه های تبتی در جنوب هند و غیره).

از نووسیبیرسک تا جاکارتا، از پامیر تا ساخالین، 269 شهر در سراسر خشکی و دریا در بازی وجود دارد که 8 کشور شرقی را متحد می کند، 7 قدرت بزرگ را میانجیگری می کند و سرزمین مادری را از دیوار بلند و پرده آهنین ساخته شده توسط حزب کمونیست آزاد می کند!