زبان سینهالی، همچنین به املای سینگالی یا سینگالی، همچنین سینهالی، زبان هندوآریایی، یکی از دو زبان رسمی سریلانکا نیز گفته می شود. در حدود قرن پنجم قبل از میلاد توسط استعمارگران شمال هند به آنجا برده شد. زبان سینهالی به دلیل انزوا از سایر زبانهای هندوآریایی سرزمین اصلی هند، در امتداد خطوط مستقل توسعه یافت. این زبان تحت تأثیر زبان پالی، زبان مقدس بوداییان سریلانکا، و تا حدودی از زبان سانسکریت بود. این زبان تعداد قابل توجهی از کلمات را از زبان های دراویدی وام گرفته است که بیشتر از زبان تامیل است که در سریلانکا نیز صحبت می شود.
تاریخ بهروزرسانی
۱ خرداد ۱۴۰۱