صداهای رعد و برق

رعد و برق که به عنوان طوفان الکتریکی یا رعد و برق نیز شناخته می شود، طوفان هایی هستند که با وجود رعد و برق و اثر صوتی آن بر جو زمین که به عنوان رعد و برق شناخته می شوند، مشخص می شوند. گاهی اوقات رعد و برق های نسبتا ضعیف را رعد و برق می نامند. رعد و برق به شکل ابرهایی به نام ابرهای کومولوس رخ می دهد که معمولاً با بادهای شدید همراه است و اغلب باعث باران شدید و گاهی برف، برف یا تگرگ می شود، اما برخی از رعد و برق ها باران کم یا بدون باران تولید می کنند. طوفان های تندری می توانند در ردیف قرار گیرند یا آن را به باران تبدیل کنند که به عنوان طوفان شناخته می شود. رعد و برق های شدید یا شدید شامل برخی از خطرناک ترین پدیده های آب و هوایی از جمله تگرگ، بادهای شدید و گردباد می شود. برخی از پایدارترین طوفان‌های تندری که به عنوان ابرسلول‌ها شناخته می‌شوند، مانند گردباد در گردش هستند. در حالی که اکثر طوفان های تندری با جریان متوسط ​​باد از طریق تروپوسفری که اشغال می کنند حرکت می کنند، برش عمودی باد گاهی اوقات باعث می شود مسیر آنها در زوایای قائم نسبت به جهت برش باد منحرف شود.

رعد و برق در اثر حرکت سریع هوای گرم و مرطوب به سمت بالا، گاهی اوقات در امتداد جلو ایجاد می شود. با این حال، به نوعی اثر ابری نیاز است، خواه یک فرورفتگی به سمت جلو باشد یا یک موج کوتاه، یا سیستم دیگری برای شتاب سریع هوا به سمت بالا. همانطور که هوای گرم و مرطوب به سمت بالا حرکت می کند، سرد می شود، متراکم می شود و ابر تجمعی را تشکیل می دهد که می تواند به ارتفاع بیش از 20 کیلومتر (12 مایل) برسد. هنگامی که هوای در حال افزایش به دمای نقطه شبنم می رسد، بخار آب به صورت قطرات آب یا یخ متراکم می شود و فشار را در سلول رعد و برق کاهش می دهد. تمام بارش ها در فواصل طولانی از طریق ابرها به سطح زمین می ریزند. وقتی قطرات می افتند با قطرات دیگر برخورد می کنند و بزرگتر می شوند. ریزش قطرات فرودایی ایجاد می کند که هوای سرد را با خود می کشد و این هوای سرد در سطح زمین پخش می شود و گاهی باعث بادهای شدید می شود که معمولاً با رعد و برق همراه است.